جرم و پلاک دندانی عبارتست از رسوبات نرم و چسبنده به سطح دندان با تشکیلات ساختمانی منظم از باکتریها که توسط اسپری آب از سطح دندان حذف نمی گردد.
پلاک دندانی بر مبنای موقعیتش برروی سطح دندان به پلاک زیر لثه ای و بالا لثه ای تقسیم می گردد. پلاک فوق لثه ای، درمارژین لثه و بالای آن یافت می شود، پلاک زیر لثه ای زیر مارجین لثه، بین دندان و بافت سالکوس یافت می شود. در ادامه با فروشگاه اینترنتی تجهیزات دندانپزشکی به بررسی جرم و پلاک دندانی و چگونگی درمان آن می پردازیم.
تفاوت بین پلاک چسبنده به دندان و چسبنده به بافت در پلاک زیر لثه :
پلاک زیر لثه مرتبط با دندان، در شکل گیری جرم و پوسیدگی ریشه نقش دارند. در حالیکه پلاک زیر لثه وابسته با بافت، در ژنژیوت، پریودنتیت، التهاب و عفونت اطراف ایمپلنت نقش دارد. پلاک باکتریال عمده ترین عامل التهاب لثه و تخریب پریودونشیم می باشد. هدف اولیه درمان حذف التهاب لثه و تصحیح شرایطی است که باعث وقوع یا تداوم آن می شود. این امر نه تنها شامل حذف عوامل تحریکی بر روی ریشه، بلکه شامل حذف یا کاهش عمق پاکت، برقراری کانتور لثه و روابط موکوجینجیوالی مناسب که منجر به حفظ سلامتی پریودنتال گردد و نیز ترمیم نواحی پوسیده و تصحیح ترمیم های موجود می باشد. حذف جرم و پلاک منجر به از بین رفتن آثار التهاب می شود. این مساله در اطراف ایمپلنت هم مشاهده می شود.
کنترل ایده آل پلاک می تواند از ایجاد ژنژیویت، پریودنتیت و پوسیدگی دندانی کودکان و بزرگسالان جلوگیری نماید. به دنبال درمان پریودنتال درمان های نگهدارنده پریودنتال با هدف حفظ سلامت پریودنشیوم آغاز می گردد. یکی از اعمال درمان های نگهدارنده کنترل و حذف پلاک میکروبی از سطوح دندان ها می باشد.
فواصل درمان نگهدارنده بین ۲هفته، ۲ تا ۳ ماه، ۳تا ۶ ماه،۴ تا ۶ ماه و ۱۸ ماه می باشد ولی این فواصل درمان بایستی بر مبنای وضعیت بیماری و پیشرفت آن و رعایت بهداشت دهان در هر بیمار بطور جداگانه برنامه ریزی گردد. در شروع درمانهای پریودنتال نیاز به وسایلی است که بتواند جرم های چسبنده را بطور کامل از روی سطح دندان بردارد این درحالی است که در درمان های نگهدارنده وسایل بکار برده شده بایستی قادر به برداشت جرم و پلاک دندانی بدون تاثیر بر برداشت ماده دندانی باشند.
کنترل پلاک بصورت مکانیکی و شیمیائی توسط خود فرد و یا توسط دندانپزشک انجام می گیرد. در حالی که کنترل پلاک شیمیایی بر روی پلاک زیر لثه ای موثر نمی باشد، کنترل پلاک زیرلثه ای اغلب بوسیله کاربرد وسایل مکانیکی صورت می گیرد. از طرفی تکرار دوره های درمان های نگهدارنده ممکن است باعث برداشته شدن ماده دندانی شده و در دراز مدت آسیب ریشه دندان را بدنبال خواهد داشت.
برداشت پلاک زیر لثه ای
سیستم های مختلفی برای برداشت پلاک زیرلثه ای به کار می روند:
• عوامل مکانیکی : قلم های دستی، قلم های اولتراسونیک، سیستم های پودر هوا
• عوامل شیمیایی : شامل ترکیبات آنتی میکروبیال نظیر کلرهگزیدین
•